Bezoek aan de Sint-Gertrudiskerk te Piringen op zondag 1 december 2024, om 14.00 uur en om 15.30 uur.
De Sint-Gertrudiskerk werd voor het eerst vermeld in 1205, maar dateert hoogstwaarschijnlijk uit de 12de eeuw. Het was een kwartkapel van het Onze-Lieve-Vrouwekapittel in Tongeren, waar ook doopsels plaatsvonden. Eind 17de eeuw werd de kerk zwaar vernield. Pas rond 1790 werd de kerk hersteld.
In de 19de eeuw werd Piringen een zelfstandige parochie. In 1819 werd de oude kerk afgebroken, met uitzondering van de toren. Tussen 1845 en 1850 werd een nieuwe classicistische zaalkerk gebouwd.
Architect Joseph Deré tekende de plannen voor de vergroting van het schip. De werken startten in 1940. Op 20 april 1941 werd de in aanbouw zijnde kerk getroffen door een bombardement. Na herstel van de schade kon de nieuwe kerk in gebruik genomen worden in juli van dat jaar.
De vierkante toren uit het einde van de 13de eeuw bleef bewaard. Hierin werden gerecycleerde Romeinse bouwmaterialen verwerkt.
Binnen bevindt zich een opmerkelijke calvariegroep met Christus aan het kruis, Maria en Johannes uit het begin van de 16de eeuw. Het beeld van de patrones van de kerk Sint-Gertrudis van Nijvel dateert uit het midden van de 16de eeuw. Kenmerkend zijn de muizen die aan haar staf oplopen.
Bijzonderheden:
Heilige Rochus uit het begin van de 18de eeuw
Processiemadonna
Grafplaat van Jasper van Bloer en Beatrix Mais uit 1640
Bij ieder bezoek worden bijzondere verhalen verteld. Verhalen verborgen in bouwstenen, beelden, glasramen… We belichten kunststijlen van romaans, gotiek, renaissance, barok, classicisme, neostijlen tot eigenzinnige moderne kunstvormen. Grafstenen tonen ridders in volle krijgsuitrusting, pronkerige familiewapens en eretitels. Er wordt stilgestaan bij het brede verleden van dorp en wijk. Ook verbazingwekkende verhalen achter heiligenbeelden, met soms bizarre lugubere attributen, ontbreken niet.
De vruchtbare leemgrond in Haspengouw lag aan de basis van het ontstaan van vele dorpskernen en steden opgedeeld in stadswijken. Deze dorpskernen en stadswijken bouwden hun fiere kerk. Van op afstand vormen kerktorens bakens, herkenningspunten. Het lijken wel opgestoken vingertjes. Kijk hier ben ik, als dorp, als stadswijk.
Deze kerkgebouwen kwamen tot stand in vallen en opstaan. Stille getuigen van een brokkelig verleden. Voor de kerkbouw werden steeds de betere architecten, steenbewerkers, timmerlieden, beeldensnijders, glazeniers, metaalbewerkers, orgelbouwers… uit de streek of ver daarbuiten aangetrokken.
Kerken houden ons een spiegel voor wie we zijn als mens, als samenleving: minzaam, liefhebbend, zorgzaam maar ook wreedaardig met marteltuigen, beelden van lijden en dood, van ongelijkheid in armoede en rijkdom.
Kerken leverden een ontmoetingsplek voor belangrijke levensfasen in het mensenleven: geboorte, volwassen worden, huwelijk, ziekte en dood.
Tongeren telt 24 kerken. Vierentwintig! Ze staan op een keerpunt. Nu de religieuze toeloop wegebt blijven schatten van erfgoed, schatten van verhalen uit ons verleden vaak achter slot en onder alarm verscholen.
Tijdens dit programma openen deze kerken hun deuren. Ze bieden iedereen met ook maar een beetje interesse voor ons erfgoed de kans om op ontdekkingstocht te trekken.
Dit evenement kwam tot stand in nauwe samenwerking met Archief-Tongeren, VVV-Tongeren, de kerkfabrieken en enthousiaste Tongenaren die graag hun kennis en beeldmateriaal willen delen over ‘hun’ erfgoed.
Meer informatie en inschrijven via visittongeren.be.