Maria Lichtmis
Kinderzegen

Op 2 februari viert onze kerk steeds het feest van Maria Lichtmis, of de opdracht van de Heer in de tempel. Rond deze periode worden naar aanleiding van dit kerkelijk feest vaak in de parochies kinderzegeningen georganiseerd.

Het is ontroerend mooi: kleine en iets minder kleine kinderen, peuters en baby’s op de arm van hun ouders te zien in de kerk. Ernstig en voorzichtig stappen ze in de kerk naar voor. Het wordt of is Lichtmis geweest, en net als Jozef en Maria lang geleden, dragen wij onze kinderen en kleinkinderen op aan God.

Jezus is het Licht van de wereld, en kinderen roepen ook in ons dat licht op. Als ze iets nieuws ontdekken, waar wij al jaren overheen kijken. Als ze verdrietig worden om iets waarvoor wij al lang eelt op onze ziel hebben gekregen. Als ze met veel enthousiasme zich gaan inzetten voor iets wat wij opgegeven hebben. En ook als ze protesteren tegen de traagheid waarmee wij bereid zijn om iets voor het klimaat te doen. Ze hebben telkens gelijk, en dat weten we maar al te goed.

Laten we hen dus zegenen, alle kinderen en jongeren in ons midden. Want een zegen is geen loze formule. Wie een zegen uitspreekt, spreekt uit wat kostbaar en belangrijk is. In een zegen ballen we ons diepste geloof, onze grootste hoop en onze warmste liefde samen. We sturen al het goede in ons de juiste kant op, we zijn bereid om onze nek uit te steken om hen veilig te stellen.

Een zegen is geen toverspreuk, dus we kunnen dat niet alleen. We roepen de ruggensteun in van alle mensen van onze gemeenschap en van God, om het alle kansen op slagen te geven. We weten dat niemand alles in de hand heeft, maar we beloven alles op alles te zetten om de zegen te laten neerdalen.

Minder dan ooit wordt Lichtmis vrijblijvend. Met God en met alle mensen van goede wil samen moet het lukken.

(tekst: Kolet Jansen – Kerknet 1 februari 2019)